Od Akhifer – "Chory Małyż"

Gdy choroba dotknęła Małyża, Akhifer zauważyła od razu. Małż przestał pokazywać setki swoich malutkich oczek, siedział nieruchomo w muszli, odmawiając nawet jedzenia. Nie kopał w sypkim piasku, nie grzebał w podrzuconych resztkach, gdyby Ferka nie zaobserwowała czasem rozszczelnionego domku, byłaby skłonna uwierzyć, że jej zwierzątko nie żyje. Na szczęście to nie śmierć chwyciła skorupiaka w swoje zimne zęby, choć być może choroba wcale nie była lepsza.

Nie było w ławicy medyka, który znałby się na małżach, wśród hodowców również było ciężko. O dziwo na ratunek przybył jej łowca, który specjalizował się w polowaniu na małże. Umiał rozpoznać chore osobniki i znał choroby, jakie mogły je dotykać. Wystarczyło mu jedno spojrzenie, by wiedzieć, co dzieje się z Małyżem.

– Kamień na oczkach. Jest wyjątkowo powszechny w tym roku, u dzikich małży albo schodzi, albo pośrednio doprowadza do śmierci, bo nie chcą jeść. – Przerażenie na twarzy Akhifer musiało być bardzo ewidentne, bo łowca szybko zaczął ją uspokajać. – Ee, jak powiedziałem, tak jest u dzikich małży. Kapitan może spróbować wciskać do środka muszli sok z owocu jazimlecza. Widziałem małże z kamieniem, które specjalnie ściskały jazimlecz, żeby otoczyć się jego sokami, a po kilku dniach kamień schodził. W domowych warunkach praktyka ta dopiero wchodzi, ale nikt nie zgłosił żadnych poważnych efektów ubocznych.

– A te niepoważne?

– To alergie pojawiające się u karpi. U małży nic się nie pojawia.

Od Akhifer – "Pierwszy atak paniki"

Pierwszy atak paniki wydarzył się niespodziewanie. Właściwie chyba nigdy nie idzie przewidzieć tak traumatycznej sytuacji, kiedy ciało całkowicie odmawia posłuszeństwa, serce bije ci jak oszalałe, nikt nie jest w stanie nawiązać z tobą kontaktu, a wśród całego tego chaosu tkwisz ty, w pełni świadoma i błagająca o pomoc. Pamiętasz, że ktoś do ciebie podpłynął i pytał, co się dzieje. A ty jak jakiś posąg nie jesteś w stanie odpowiedzieć. Słyszysz tylko bicie swojego serca i drżenie wszystkich mięśni, które tak bardzo pragną rozerwać się na strzępy. Ciebie przy okazji też.

Akhifer nigdy nie miała styczności z atakami paniki, sama ich także nie przechodziła. To właśnie przez to jej pierwszy raz był przerażający. Nie pamiętała, co do tego doprowadziło, ale w pewnym momencie, zupełnie nagle, duszące liście owinęły się wokół jej umysłu i uwięziły go w drżącym, nie reagującym na żadne polecenia ciele.

Czuła się wtedy, jakby jakiś drapieżnik planował ją zeżreć, a ona nie była w stanie uciekać, bo została związana ciasno liną i przytwierdzona do ziemi, jak jakiś gotowy posiłek. To nie było przyjemne uczucie.

Od Akhifer – "Targ wynalazków"

Targ wynalazków, kolejny, na którym Akhifer uczestniczyła. Jeden z wielu, jakie nie zapadły jej w pamięć, bo wynalazki nie były jej konikiem. Już wolałaby siedzieć za biurkiem w jaskini rządowej, przeglądać papiery, udawać, że jest zajęta. Tutaj musiała się wysilać i pokazywać zainteresowanie, którego wcale nie czuła. Nie miała nawet jak się stąd wydostać, bo wszyscy oczekiwali po alfie, że obejrzy każdy wynalazek, jaki został przytaszczony. Nawet te najnudniejsze i najmniej kreatywne. I po co jej to wszystko było, mogła zostać w starej ławicy.

Trochę jej przeszło, gdy zobaczyła projekt wspomagacza równowagi dla ryb, które z równowagą z różnych powodów miały problemy. Wizualnie może i wyglądał trochę komicznie, ale Kapitan zawsze podziwiała wynalazki medyczne, które umożliwiały niepełnosprawnym karpiom normalne funkcjonowanie. Można było powiedzieć, że miała do nich słabość. Może to było spowodowane zajmowanym stanowiskiem alfy, może po prostu lubiła, kiedy wszystkie koi były traktowane adekwatnie do ich sytuacji. W każdym razie, wspomagacz równowagi przyciągnął jej uwagę.

Jednym uchem słuchała opisu, w jaki sposób wspomagacz działał, drugim zaś udało jej się wychwycić rozmowę dwóch ryb gdzieś bardziej z tyłu.

– Widziałeś wynalazek tego starego dziada? Czy on naprawdę myśli, że pisadło z wymiennym środkiem zmieni życie ryb? Dobre sobie! Radzimy sobie wystarczająco dobrze z tym, co mamy.

– No nie wiem, wydaje mi się, że łatwiej będzie przechowywać kilka wymiennych środków niż kilka pisadeł. Patrz na różnicę w rozmiarach.

– Dobra, dobra, nie podniecaj się tak. Dla mnie to dalej głupota.

Akhifer prawie się uśmiechnęła na tą docinkę. Doprawdy, im więcej miała lat tym gorsze miała poczucie humoru. Lub po prostu jej stan psychiczny się pogarszał i za parę wiosen trafi do psychiatryka, śmiejąc się w głos, że ślimak spadł z źdźbła trawy.

Wynalazek, o którym rozmawiały dwa karpie, zaciekawił ją niemal tak bardzo jak wspomagacz równowagi. Gdyby mogła wymienić grube pisadła na coś bardziej kieszonkowego, załatwianie spraw w drodze stałoby się dużo łatwiejsze i ogólnie lepiej wykonalne. Wymienne środki musiały ją jeszcze czekać na tym targu, bo kompletnie nie pamiętała, żeby takie coś oglądała.

Gdy w końcu trafiła na stanowisko, o którym wspominały wtedy tamte karpie, poczuła się… zawiedziona? Zaskoczona? Chyba coś pomiędzy, bo przed nią leżało coś nijak przypominającego jej wyobrażenie o wynalazku. Były to cieniutkie, czarne patyczki, zaraz obok których leżało znane już wszystkim karpiom pisadło. Samiec opiekujący się stanowiskiem wyglądał na bardzo zadowolonego, że wszyscy się za nim oglądali, jakby wcale nie przejmował się powodem, dla którego to robili.

Wiosna w Koi Paradise!

Rozpoczęła się wiosna!

Piękna wiosna, podczas której rośliny budzą się z powrotem do życia, robi się zielono, w wodzie pojawiają się alergeny, a drapieżniki pragną uzupełnić braki po zimie. Ale to nic, z czym nie radziliśmy sobie wcześniej! Pora przywitać wiosnę i nadchodzący wraz z nią nowy rok w Lazurowym Jeziorze.

Zmiany wiosenne

• Temperatura rośnie, lody na tafli topnieją, zaczyna robić się zielono i zaczynają kwitnąć kwiaty.
• Mogą wystąpić nieszkodliwe alergie.
• W jeziorze pojawił się nowy gatunek trewni, który trudno odróżnić od naszej rodzimej trewni kolorowej, a którego liście są trujące. Po spożyciu występuje żółta wydzielina w skrzelach, która powoduje duszenie się. Otrucie się może być śmiertelne w wyniku powikłań.
• Pojawia się więcej aktywnych drapieżników, w tym duża część znad tafli. Należy uważać podczas zbliżania się do powierzchni.

Bonusy wiosenne

• Potomstwo karpii ma możliwość otrzymać wzór inny niż mają rodzice.
• Za każde opowiadanie skupione na wiośnie i związanych z nią zmianach postać otrzyma dodatkowe 20 pereł i 2 AP.

Od Nchamani – "Zakręcony świat" cz.1

Świat kręcił się przed oczami Nchamani, jakby ktoś zakręcił nim w wirówce. Zaraz, skąd Nchamani wiedziała, czym jest wirówka? Karpica nie pamiętała. Może to były jakieś ukryte głęboko wspomnienia, kto wie, a może odzywało się w niej wprowadzone przez ludzi DNA. W każdym razie, wszystko przed nią się strasznie kręciło. Aż miała ochotę zwymiotować, gdyby się tak dało.

Choć bardzo się z tym ociągała, ostatecznie stwierdziła, że musi jednak odwiedzić medyka, bo nie wyrobi. Tak się składało, że najbliższy medyk był kimś, kogo Nchamani jeszcze nie znała, więc płynęła tam w ciemno. Miała nadzieję, że ten cały medyk jej pomoże, bo naprawdę nie chciała się tak źle czuć, nawet jeśli nie pamiętała, skąd to się wzięło.

Popłynęła do tego medyka, bardzo powoli i bardzo niechętnie, aż w końcu dopłynęła na miejsce. Czekanie na przyjęcie spotęgowało jej stres, ale gdy tylko zobaczyła medyka, który tu funkcjonował, od razu zabrakło jej tlenu w skrzelach i poczuła się zaskakująco dobrze.

Samiec był przystojny, umięśniony, a jego łuski miały głównie limonkowy kolor. Ciało ozdabiały szerokie, poprzeczne pasy o arbuzowym kolorze, a dodatkowego uroku dodawała grzywka i dwa wąskie paski przecinające oczy. Innymi słowy, był całkowicie w typie Nchamani i dziewczyna poczuła, jak bije jej serce.

Karp uśmiechnął się do niej grzecznie i ruchem płetwy zaprosił do gabinetu.

— Dzień dobry. Z czym pani do mnie przychodzi? — zagadał. Jego głos tak pasował do twarzy, że brązowa poczuła ciarki na ciele.

— Widzi pan, od rana strasznie kręci mi się w głowie. Aż mam ochotę wymiotować.

— Aa, rozumiem. Co pani zjadła?

Zimowe Zagwozdki – podsumowanie

Wydarzenie "Zimowe Zagwozdki" zakończone!

Hej hej, witam w podsumowaniu wydarzenia "Zimowe Zagwozdki"! Po 6 tygodniach ciężkiego główkowania w końcu wszystko się zakończyło, a rybki mogą otrzymać nagrody za swoje starania. Jednak zanim do tego przejdziemy, zapewne ciekawi Was, jakie były odpowiedzi na wszystkie zagwozdki, więc najpierw zostaną wypisane one, a dopiero potem nagrody za udział. Zapraszam do czytania!

Odpowiedzi

• Etap początkowy: znalezienie liter na blogu – litery zapisane alfabetem koi tworzyły razem wyraz "JESIOTR" i znajdowały kolejno się na następujących stronach: wiara (nad imieniem Oceanarii); inwentarz (nad tabelą); regulamin (nad regulaminem opowiadań); fauna i flora (w liście flory, pod przyciskami); postaci (pod przyciskami); prawy pasek boczny (pod menu); wydarzenia (pod "Poszukiwaniem Wielkanocnych Pereł")
• Etap 1: rebus – usunięcie "r" z wyrazu "traktor" i "pły" z wyrazu "pływanie" dawało hasło "TRAKTOWANIE"
• Etap 2: krzyżówka na poziomie pierwszym – odpowiedzi kolejno brzmiały: liściówka (choroba jesienna na Koi Paradise); Pierwotny (pierwszy koi przemieniony w smoka); słoje (pierścienie przyrostów rocznych na przekroju pnia drzewa); Bukowo (najmniejsze jezioro w Polsce); wuska (kolorowy ślimak zamieszkujący Lazurowe Jezioro); bojownik (popularna ryba akwariowa o wojowniczym usposobieniu); Nil (najdłuższa rzeka w Afryce); Akhifer (imię pierwszej karpicy w ławicy) i tworzyły hasło "WOJOWNIK"
• Etap 3: literówka – po ułożeniu wszystkich liter w odpowiedniej kolejności powstało hasło "PIEŚŃ" ("PIESN")
• Etap 4: krzyżówka na poziomie drugim – odpowiedzi kolejno brzmiały: kolcobrzuch (ryba akwariowa z rodziny rozdymkowatych); bieługa (największa ryba w Europie, należy do rodziny jesiotrowatych); cudaczek (inna nazwa przylgi chińskiej); babka piaskowa (najmniejsza polska ryba); drobnoustek (mała ryba akwariowa pochodząca z Ameryki Południowej, wielkość w warunkach akwariowych rzadko przekracza 5 cm); błazenek (gatunek popularnej postaci z bajki, Nemo); glonojad (popularne określenie na zbrojnika lamparciego); szczupak (popularny drapieżnik polskich wód); tuńczyk (ryba często spotykana w puszce na pułkach sklepowych); motylowiec (jedyny przedstawiciel rodzaju Pantodon); głowacica (ryba z rodziny łososiowatych, z rodzaju Hucho, której nazwa związana jest z częścią ciała); po ułożeniu liter z kolorowych pól w odpowiedniej kolejności powstało hasło "KORALE".
• Etap 5: puzzle – w pliku znajdował się LINK DO PUZZLI. Puzzle te będą dostępne na stałe w Zatoce Gier.

Nagrody

• Nchamani – ukończyła wszystkie etapy + dodatki: 10 AP i 200 pereł; muszla ślimaka; przedmiot specjalny: motyl metamorfozy; osiągnięcie "Zagadkowy Majster"; rola "Zimowe Zagwozdki 2025"; za najszybciej ułożone puzzle: 4 AP do szybkości; osiągnięcie "Drapieżnik Szybkości"
• Akhifer – ukończyła wszystkie dodatki: 1 AP i 10 pereł; osiągnięcie "Szczwany Jesiotr"; rola "Zimowe Zagwozdki 2025"
• Feliks – ukończył etapy 1-5: 9 AP i 190 pereł; róg obfitości; osiągnięcie "Odkrywca Zagadek"; rola "Zimowe Zagwozdki 2025"

Dziękuję wszystkim uczestnikom za wdzięcie udziału w wydarzeniu Zimowe Zagwozdki! Mam nadzieję, że się Wam podobało i będziecie skorzy wziąć ponownie udział w przyszłym roku (może, jak Pierwotny da, nawet w większym gronie!)

~ Akhifer

Od Akhifer – "Na ratunek Inwentarzowi" (zadanie od Inwentarza; poziom 1)

Akhifer opływała Lazurowe Jezioro, doglądając dobrobytu jego mieszkańców, co weszło jej w nawyk już dawno temu. Nie lubiła wywyższać się jako alfa, choć bezsprzecznie zdarzało jej się używać tego tytułu, kiedy wydawało się to najwygodniejsze; poza tymi sytuacjami starała się jednak pozostawać na równi z innymi rybami, nawet jeśli starszyzna patrzyła na nią przez to krzywo.

Karpica zbliżała się właśnie do inwentarza, miejsca przeznaczonego do przechowywania przedmiotów wszystkich rybek, jak i również jedzenia na gorsze dni, a także niektóre leki, które nie były na tyle silne, by pilnować ich w jaskini medycznej. Zawartość magazynu nie była Ferce obca, jako że często dostawała aktualne spisy, co tam się znajdowało. Szczególnie niezawodny w tym wszystkim był opiekun inwentarza, zwany przez wszystkim pieszczotliwie Inwentarzem, jako że nie pamiętał swojego własnego imienia. Akhifer była przekonana, że cała pamięć żółtego karpia została przekierowana na pracę, bo choć imię Inwentarza nie było nikomu znane, samiec zawsze wiedział, gdzie co się znajduje, do kogo należy oraz ile tego jest. Jeszcze nigdy się nie pomylił, a przynajmniej Akhifer nie kojarzyła, by to się stało. W każdym razie z wielką chęcią płynęła w kierunku magazynu, nie mogąc doczekać się bałaganu, jaki tam zapewne panował.

I owszem, a nawet można było rzec, że “bałagan” stanowiło za słabe słowo na chaos, jaki znajdował się w magazynie. Ferka jednak wiedziała, że to tylko pozory i w całym tym chaosie wszystko miało swoje miejsce. Taki już był Inwentarz, roztrzepany, ale niezawodny, jeśli chodziło o jego pracę.

Znalazła opiekuna bałaganu zalatanego, torpedującego w tą i z powrotem, i mamroczącego coś pod nosem. W całym tym zamieszaniu zdołała wychwycić kilka słów.

– Cholera by… A może… Musi być…

Zdania nie miały sensu, jednak po ich prędkości Akhifer wiedziała, że coś było nie tak. Pan z inwentarza mówił wyraźniej, kiedy nie był zestresowany.

– Dzień dobry! – Głos karpicy był wesoły, przyjacielski, wcale nie taki, jaki powinna mieć alfa, która tylko sprawdza, co się dzieje. Był wystarczający, by zwrócić uwagę samca.

– A! Alfa kapitan Akhifer, dzień dobry! – Inwentarz ukłonił z grzeczności głowę. – Pani alfa wybaczy, ale niestety nie mam czasu. Zgubiłem coś bardzo ważnego, jak tego znajdę, medycy urwą mi głowę.

Zdanie to wzbudziło zainteresowanie Kapitan.

Podsumowanie sty-lut

Wyniki z dwumiesiąca: styczeń + luty!

Witam ponownie! Minęły kolejne dwa miesiące życia naszego bloga i choć postaci mamy mało, wcale nie jesteśmy aż tak martwi! Dziękuję osobom, które napisały opowiadania, a na resztę (i nowe postaci!) będę czekać w kolejnym. A teraz przejdźmy do podsumowania.

Zmiany

• Ze względu na brak aktywności, odeszła od nas Nirimi.
• Wiek koi został zmieniony do 20 lat, z górną granicą 30 lat (wcześniej żyły do 30 lat, z górną granicą 40).
• Rozpoczęło się wydarzenie Zimowe Zagwozdki, które zakończy się 12 marca.
• Zostały zmienione obrazy terenów na obrazy zrobione przez użytkownika Ryuukitsune.
• Nastąpiły zmiany w punktach karmy: wystarczy, by koi posiadało 8 punktów, by mogło zostać przemienione w smoka po śmierci. Dla koi z ilością 10 punktów właściciel może sam wybrać, za co odpowiadać ma smok.

Lista zwycięzców

1. Akhifer — 1358 słów 👑
2. Nchamani — 538 słów
3. Tanvi — 501 słów

Bonusy

• Mistrz Dwumiecha: Akhifer, 3 opowiadania
• Elrad — wystąpił w 2 opowiadaniach
• Colter — wystąpił w 1 opowiadaniu

Nieobecni

1. Feliks — 26.02. – 07.03.

Wodne radyjko

Dziękuję wszystkim za aktywność i do zobaczenia w kolejnym dwumiesiącu!
~ Akhifer

Od Nchamani – "Szczypiący złodzieje" (wyzwanie)

Dzień dla Nchamani zaczął się bardzo dobrze i pozytywnie. Dziewczyna z uśmiechem wypłynęła ze swojego domu, by zająć się sprawami zbieracza, póki jeszcze pamiętała, jakie one były. Bardzo nie lubiła swoich braków pamięci, ale powoli uczyła się z nimi żyć, szczególnie, że ostatnio nauczyła się, jak pisać i czytać. Korzystała z malutkiego notatnika, który zawsze miała przy sobie i w którym zapisywała sobie listę rzeczy, które ma zrobić danego dnia oraz gdzie one są, w razie, gdyby zapomniała. Miała też zapisane karpie, które mogła poprosić o pomoc w razie, gdyby nie dała sobie rady sama, taka była ostatnio zaradna!

Jednym z tych karpi był Colter, inny, starszy zbieracz, który przy okazji często uczył ją o zawodzie. Nchamani była mu zawsze za to ogromnie wdzięczna, bo nie potrafiła sobie wyobrazić, jak mogłaby zostać dobrym zbieraczem bez nauk Coltera. Czasem widziała go nawet jako ojca, choć dobrze wiedziała, że wcale nie powinna tak robić, więc nigdy się do tego nie przyznała, z wyjątkiem przed sobą. Przed sobą mogła się przyznawać do wszystkiego, co nie?

Ten dzień znowu Nchamani spędziła z Colterem, bo razem z nią zbierał liście traw na… w sumie piaskowa nie pamiętała, po co były potrzebne, po prostu miała zapisane, że musi je zebrać i zanieść jakiejś rybie, z czego tą drugą częścią zadania zajął się Colter, gdy już skończyli. Zadowolona wolnym czasem Nchamani wróciła do domu.

Domu, który okazał się pusty, a z którego uciekały ostatnie kraby niosące w szczypcach najbardziej wartościowe przedmioty jakie Nchamani posiadała: stary, zardzewiały haczyk, który wisiał nad wejściem i miał przynosić szczęście, sztuczną perłę zgubioną kiedyś przez ludzia w wodzie i malutką kość nieznanego pochodzenia (Nchamani była pewna, że kiedyś wiedziała, do kogo ta kość należy, ale zdołała zapomnieć).

Od Akhifer – "Słoni krewni" cz.6

Przemówienie poszło lepiej, niż Akhifer się tego spodziewała. Była wysłuchana w miarę spokojnie, dużo ryb kiwało ze zrozumieniem, łykając jej słowa niczym wodę. Biorąc pod uwagę, że jeszcze niedawno organizowali tu wściekły tłum, Ferka była naprawdę skora uwierzyć, że to wcale nie są te same karpie. Niektórzy byli jednak zbyt charakterystyczni i rozwiewali jej wątłe nadzieje.

Wśród zgromadzonych była jedna twarz, która stanowiła jednocześnie nadzieję, jak i przekleństwo. Elrad wpatrywał się w alfę ze skupieniem godnym pracującego psa, jego atramentowe oczy wcale nie chciały zejść z żółtej karpicy. Akhifer musiała go ignorować, by trema nie wzięła nad nią góry, co ostatecznie się udało, ale dziewczyna miała wrażenie, że ta jedna sytuacja tylko pogłębiła wyrwę, która powstała między dwoma rybami.

Trudno. Bycie alfą czasem wymagało poświęceń.